"บทไหว้ครู ประถม ก. กา หัดอ่าน"
ที่นำมาฝากนี้ เป็น ซึ่งเป็นบทไหว้ครูตั้งแต่ครั้งกรุงรัตนโกสินทร์ ไม่ปรากฎชื่อผู้แต่ง เป็นหนังสือแบบเรียนลำดับที่๒ เล่มแรกคือหนังสือจินดามณี และเล่มถัดจาก ประถม ก. กา ส่วนเล่มสามคือ ปฐม มาลา
หนังสือประถมก.กา นั้น เป็นแบบเรียนตั้งครั้งรัชกาลที่๑ ถึงรัชกาลที่๕ ใช้เล่าเรียนก่อนมีหนังสือมูลบทบรรพกิจ ลักษณะการประพันธ์โดยใช้ กาพย์ ซึ่งเป็นการประพันธ์ตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา สำหรับเรียนประถม ก. กานั้น จะมีเล่มคู่กันคือ หนังสือประถม ก กา หัดอ่านซึ่งเป็นเสมือนแบบฝึกหัด โดยมีส่วนที่เป็นบทไหว้ครู ประพันธ์ด้วย กาพย์ยานี๑๑ กาพย์ และใช้คำในแม่ ก กา ทั้งหมด แต่หนังสือทั้งเล่มจะเป็นทั้งกาพน์ยานี กาพย์ฉบัง และกาพย์สุรางคนางค์ ธรรมเนียมการประพันธ์แบบนี้เรียกว่า กลอนสวด สำหรับใช้เด็กๆฝึกหัดอ่าน จึงน่าเป็นหนังสือที่มีมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยธยาตอนปลาย
นะโมข้าจะไหว้ วระไตรระตะนา
ใส่ไว้ในเกษา วระบาทะมุนี
คุณะวระไตร ข้าใส่ไว้ในเกษี
เดชะพระมุนี ขออย่ามีที่โทษา
ข้าขอยอชุลี ใส่เกษีไหว้บาทา
พระเจ้าผู้กรุณา อยู่เกษาอย่ามีไภย
ข้าไหว้พระสะธรรม ที่ลึกล้ำคำภีร์ใน
ได้ดูรู้เข้าใจ ขออย่าได้มีโรคา
ข้าไหว้พระภิกษุ ที่ได้ลุแก่โสดา
ไหว้พระสกิทาคา อะระหาธิบดี
ข้าไหว้พระบิดา ไหว้บาทาพระชะนะนี
ไหว้พระอาจารีย์ ใส่เกษีไหว้บาทา
ข้าไหว้พระครูเจ้า ครูผู้เฒ่าใส่เกษา
ให้รู้ที่วิชา ไหว้บาทาที่พระครู
จะใคร่รู้ที่วิชา ขอเทวามาค้ำชู
ที่ใดข้าไม่รู้ เล่าว่าดูรู้แลนา
ไชยโยขอเดชะ ชัยชะนะแก่มารา
ระบือให้ลือชา เดชะสามาไชยโย
ไชยโยขอเดชะ ชัยชนะแก่โลโภ
โทโสแลโมโห อย่าโลเลโจ้เจ้ใจ
กุมาระกุมารี ตะรุณีย์ที่เยาว์ไว
จะล่อพอเข้าใจ ให้รู้จำคำวาที
ว่าไว้ใน ก กา ก ข ขา อา อิ อี
ว่าไว้ในเท่านี้ ที่พอได้ใน ก กา
แต่พอให้รู้เล่า ที่ผู้เขลาเยาวะพา
ได้ดูรู้แลนา กุมาราตะรุณี
จะใคร่ได้รู้ธรรม ที่ลึกล้ำจำไว้ดี
ได้แน่แต่เท่านี้ ดีจำเอาเบาใจครู
จะว่าแต่ย่อๆ ว่าแต่พอล่อใจดู
ว่าไว้ให้พอรู้ ดูว่าเล่าเอาใจใส่
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น